پرسش :

با ديدن اين همه تفاوت ها و ناهنجاري ها ، چگونه نظام را اسلامي بدانيم ؟

پاسخ :
اولاً معناي نظام اسلامي آن نيست كه تمام افراد جامعه اش عادل باشند ، بلكه نظام اسلامي آن است كه قوانين و مديرانش اسلامي باشند .
مسافرت خوب آن است كه ماشين سالم و راننده ماهر باشد تا مسافرين را به مقصد برساند ، نه آن كه تمام مسافران بي مسئله باشند . هيچ كس در هيچ سفري براي سوار شدن به اتوبوس و قطار و هواپيما ، تك تك مسافران را بررسي نمي كند ، بلكه به سلامتي وسيله و مهارت راننده مي انديشد .
در آيه 102 سوره بقره مي خوانيم كه در زمان حضرت سليمان عليه السلام ( پيامبر معصومي كه حكومتش هديه اي الهي بود ) ، گروهي به جاي پيروي از آن حضرت ، پيرو شيطان بودند : ( واتبعوا ما تتلوا الشياطين علي ملك سليمان )
ثانياً عدالت همه جا به معناي تساوي نيست . پزشك عادل ، پزشكي نيست كه به همه بيماران يك نوع دارو بدهد ، معلم عادل ، معلمي نيست كه به همه دانش آموزان يك نمره بدهد ، بلكه اين تساوي ، كمال بي عدالتي است .
مگر سلول چشم با سلول استخوان پا يكسان است ؟ مگر برگ ها ، ميوه ها ، كوه ها ، دشت ها ، معدن ها ، جنگل ها ، كرات آسماني ، كهكشان ها ، رنگ ها ، نژادها و ... يكسانند ؟ !
آري ، تفاوت دو نوع است : گاهي حكيمانه و بر حق است و گاهي تبعيض و ناحق .
اختلافات گاهي بر اساس ظلم است كه بايد با تمام قدرت جلوي آن را گرفت . سرمايه هايي را كه با زد و بند ، كم فروشي ، احتكار ، توطئه ، اختلاس ، سرقت ، ربا و امثال آن جمع شده است ، بايد از حلقوم متجاوزان بيرون كشيد . اما گاهي تفاوت و اختلافي كه در اثر كار ، هنر ، تخصص ، مديريت ، ابتكار و امثال آن پيدا مي شود ، چنانچه حقوق واجب الهي آن ( خمس و زكات و ... ) پرداخت شود ، مانعي ندارد . اگر بخواهيم حق ابتكار و هنر و كار و تخصص را ناديده بگيريم ، جامعه راكد مي ماند و رشدي ندارد .
منبع: پرسش هاي مهم پاسخ هاي كوتاه، حجت الاسلام محسن قرائتي